MENSEN

Dick Eenhuizen – Afscheid 

Ik ben toch maar mooi werkzaam geweest in misschien wel een van de drukste, gekste en mooiste wijken die je als wijkagent kan treffen.

Op de Oudezijds worstel ik me voor de zoveelste maal door de oneindige stroom passanten. Ondanks het uniform, dat voor mij toch geregeld de weg wat makkelijker begaanbaar maakt, valt het vandaag niet mee.

Sowieso ben ik als zonnemens minder goed gehumeurd, want het regent vandaag. Niet echt lekker voor mijn bos haar, maar zeker ook niet omdat alle tegenwoordig verplichte mee te zeulen bagage aan de koppelriem extra zwaar wordt. Tot overmaat wordt vandaag iedere handhavende aanspreking ook nog eens beantwoord met agressief tegengas. En dan trap ik stom genoeg ook nog in een grote plas overblijfselen van een retour gestorte maaginhoud. ‘Grrr’. Kennelijk is het ‘one of those days’.

Misschien speelt mijn naderende afscheid van de Wallen ook een onderhuidse rol. Acht mooie, maar zeer drukke jaren heb ik inmiddels achter me liggen. Begin volgend jaar verruil ik deze prachtige wijk op eigen verzoek voor een andere. Ik blijf in het centrum, maar de afgelopen jaren hebben hun tol geëist. ‘Tropenjaren’ is wel de beste omschrijving: de vele avonddiensten, de extra lange diensten tijdens voetbalwedstijden, de niet-aflatende strijd tegen de vele straatdealers, de soms oneindige stroom toeristen. Het is nou niet bepaald een rustig wijkie.

En dan heb je al die steeds veranderende maatregelen om de gekte in het gebied te beteugelen. Het is soms niet bij te benen.

En begrijp me goed: het waren vooral mooie jaren. Hoewel alles wat je in negatieve zin kan bedenken hier op de Wallen aanwezig is en gebeurt, overheersen bij mij de positieve gedachten en herinneringen. Ik ben toch maar mooi werkzaam geweest in misschien wel een van de drukste, gekste en mooiste wijken die je als wijkagent kan treffen.

Zo vind ik het opmerkelijk dat er talloze bewoners en ondernemers, ondanks alle drukte en de soms echt daarmee gepaard gaande overlast, nog altijd goed weten te relativeren. Altijd strijdbaar, maar ook meedenkend om het beste ervan te maken.

Nieuw, vers politiebloed is goed voor de wijk, hopelijk nu wel met een grote bos haar.

Aangezien ik gewoon aan het politiebureau Burgwallen verbonden blijf, zal ik mijn opvolger met raad en daad bijstaan. En omdat ik deze prachtige wijk met al die fijne contacten, bewoners, ondernemers en soms criminele individuen toch niet helemaal kan missen, zal ik vast nog wel eens het Wallengebied bewandelen. Hopelijk is het dan wel droog.

De komende tijd zal ik jullie, indien gewenst, best nog eens persoonlijk de hand te drukken.

Dank aan al diegenen die mijn werk hier op de Wallen tot een prachtige belevenis gemaakt hebben.

Een mooi 2023.

Meer nieuws

ONTWIKKELINGEN De krant stopt

De krant stopt

LEEFBAARHEID Mercurieus

Mercurieus